# Wizja

Moja wizja to Uniwersytet dążący do badawczego i dydaktycznego rozwoju, który jest przyjazny dla wszystkich zatrudnionych w nim osób i w którym pracuje się komfortowo, a wysiłek ten przynosi prawdziwą satysfakcję. Chciałbym, aby to dobrze nam znane z dawnego rektoratu hasło „Uśmiechnij się!” zapowiadało autentyczną radość, jakiej doświadcza społeczność akademicka. Pragnę dążyć do pozytywnego wyróżnienia się naszego Uniwersytetu na tle innych uczelni, do uzyskania jak najlepszych wyników naukowych i dydaktycznych, do popularyzacji wiedzy oraz wywierania realnego wpływu na nasze otoczenie.

Moja wizja to uczelnia, która przywiązuje dużą wagę do rozwoju badań naukowych we wszystkich uprawianych na UŁ dyscyplinach. Obce mi jest jednak utożsamianie pracy naukowej z bezrefleksyjnym dostosowywaniem się do systemów i wskaźników, które często mają charakter arbitralny, w niewielkim stopniu przystający do standardów międzynarodowego życia akademickiego. Będę aktywnie dążył do zmiany obowiązującego systemu ewaluacyjnego, który zamiast przyczyniać się do podnoszenia rzeczywistej widoczności międzynarodowej naszych badań naukowych, często skłania naukowczynie i naukowców do podejmowania pragmatycznych praktyk publikacyjnych, które nie zawsze mają przełożenie na budowanie indywidualnej i instytucjonalnej rozpoznawalności czy na realne zwiększenie dorobku naukowego.

Moja wizja to także Uniwersytet atrakcyjny dla społeczności studenckiej, oferujący bogatą, dostosowaną do współczesności i dobrze realizowaną ofertę dydaktyczną oraz właściwie przygotowujący studentki i studentów do podjęcia kariery zawodowej. Tylko Uniwersytet, który szanuje pracę dydaktyczną i docenia wysiłek podjęty na rzecz rzetelnego kształcenia młodych pokoleń, może pozyskiwać ambitnych pracowników i słuchaczy. Chcę powrócić do idei universitas magistrorum et scholarium, a więc instytucji, którą tworzy zarówno kadra naukowo-dydaktyczna, jak i studentki i studenci, doktorantki i doktoranci; chcę akademickiej społeczności, dla której liczy się postęp naukowy we wszystkich obszarach dociekań naukowych, ale równie ważne pozostaje systematyczne dzielenie się tą wiedzą ze środowiskiem studenckim.

Moja wizja to Uniwersytet rozumiany jako instytucja prężnie współpracująca z otoczeniem. To uczelnia, której ambicją jest wywieranie realnego wpływu na otaczającą ją rzeczywistość w skali miasta, regionu, kraju oraz w wymiarze międzynarodowym; to organizacja, która bierze pod uwagę szczególny kontekst, w jakim jest osadzona i aktywnie dąży do jego kształtowania. Widzę UŁ jako lidera inicjatyw na rzecz zrównoważonego rozwoju i demokracji.

Myślę o Uniwersytecie, w którym apolityczność nie jest rozumiana jako przyzwalające milczenie i programowe poddawanie się bieżącym procesom dziejącym się w szerszej skali, ale jako realne nieuleganie wpływom politycznym oraz aktywna obrona wartości fundamentalnych: wolności badań naukowych, demokracji, sprawiedliwości, uczciwości oraz społeczeństwa obywatelskiego.

Opowiadam się za konsekwentną i bezkompromisową realizacją celu, jaki powinien przyświecać uniwersytetowi klasycznemu, czyli harmonijnemu połączeniu badań i studiów, nauki i kształcenia. Ponadto deklaruję gotowość do elastycznego reagowania na otaczającą nas, zmienną i często nieprzewidywalną, rzeczywistość, szacunek dla potencjału tkwiącego w wewnętrznym zróżnicowaniu naszej instytucji, budowanie komunikacji opartej na dialogu i wzajemnym zrozumieniu oraz zabieganie o komfort pracy wszystkich grup pracowniczych.

Moja wizja to UNIWERSYTET LUDZKI.