Dialog

# Dialog

Moim celem jest, by relacje – zarówno te budowane w ramach społeczności UŁ, jak i te tworzone z podmiotami zewnętrznymi i szeroko rozumianym otoczeniem – zostały oparte na wielowymiarowym i wielokierunkowym dialogu, który zakłada dążenie do wzajemnego zrozumienia poprzez otwarcie na nowe perspektywy i wspólne wypracowywanie satysfakcjonujących dla wszystkich rozwiązań. Jestem przekonany, że w wyniku prowadzenia równorzędnego i empatycznego dialogu możliwe jest realizowanie wspólnych celów oraz rozsądne uzgodnienie priorytetów organizacji, jej poszczególnych części oraz indywidualnych osób w niej zatrudnionych.

Dialog jest dla mnie najważniejszą metodą organizacji pracy, którą rozumiem jako rozmowę, słuchanie pracowniczek i pracowników przez rektora i wspólne wykuwanie rozwiązań stanowiących rozsądny kompromis. Jestem zwolennikiem demokratycznego, kolegialnego kierowania uczelnią, które czerpie z długoletniej tradycji i bogatych doświadczeń poprzedników, ale też wprowadza rozwiązania nowoczesne, dostosowane do dynamicznie zmieniających się wyzwań współczesności. Rektor i kolegium rektorskie powinni być zdecydowanie bardziej dostępni dla całej wspólnoty akademickiej. Praca rektora, o której zresztą wolałbym mówić w kategoriach służby, nie polega na jednostronnym przekazywaniu komunikatów. Od „rektora, który mówi”, wolę rektora, który także słucha i rozmawia. Dlatego planuję między innymi cykliczne spotkania w ramach „Kawy z rektorem”, otwarte dla wszystkich, którzy chcą podzielić się swoimi spostrzeżeniami. Pomoże to wypracować efektywne rozwiązania bieżących problemów. Chcę promować sprawne, oparte na dialogu procedury organizacji pracy, a komunikację wewnętrzną i zewnętrzną przyporządkować zasadzie wzajemności i dążeniu do zrozumienia każdej ze stron. Na indywidualne i wspólne problemy odpowiedzią jest dla mnie wspólne szukanie pomysłów ich rozwiązania.

Przewiduję zatem:

  • regularne spotkania rektora z dziekanami wydziałów i kierownikami jednostek pozawydziałowych w celu uzgadniania wspólnych kierunków działania i usprawnienia procesów decyzyjnych;
  • realizację regularnych spotkań prorektorów odpowiedzialnych za poszczególne obszary działalności UŁ z odpowiednimi prodziekanami, mających na celu usprawnianie dwukierunkowego przepływu informacji dotyczących działania uczelni i zapewnienie dynamicznej współpracy;
  • samodzielność decyzyjną prorektorów w kwestiach, za które odpowiadają, czyli w obszarach nauki, kształcenia, spraw studenckich, umiędzynarodowienia nauki i kształcenia, popularyzacji nauki i kształcenia;
  • powołanie prorektorów dziedzinowych, którzy – oprócz realizowania celów UŁ we wskazanych obszarach – będą reprezentowali interesy danej dziedziny nauki w procesach kierowania uczelnią, szczegółowo znając specyfikę danej dziedziny i wynikające z niej konkretne potrzeby związane z kształceniem, prowadzeniem badań naukowych i współpracą z otoczeniem;
  • uczynienie kolegiów do spraw nauki forami wypracowywania rozwiązań odpowiadających specyfice i potrzebom reprezentowanych w tych ciałach dyscyplin naukowych;
  • poszanowanie dla demokratycznego wyłaniania dziekanów wydziałów i utrzymanie zdecentralizowanych mechanizmów zarządzania uczelnią;
  • wzmocnienie mechanizmów kolegialnego podejmowania decyzji w sprawach kluczowych dla UŁ;
  • ciągłą gotowość kierujących uczelnią do spotkań z przedstawicielkami i przedstawicielami społeczności uniwersyteckiej w ramach regularnych dyżurów, konsultacji czy spotkań;
  • usprawnienie procedur i ograniczenie biurokratyzacji procesów zarządzania; likwidację procedur pozornych a egzekwowanie tych, które mają kluczowe znaczenie dla sprawnego kierowania uczelnią.

Uważam za konieczne wzmocnienie relacji opartych na wieloaspektowej i wielopoziomowej współpracy. Potrzebujemy Uniwersytetu, w którym wypracowane przez naszą kadrę naukową osiągnięcia naukowe inspirują wysokiej jakości kształcenie; w którym studentki i studenci aktywnie uczestniczą w procesach badawczych oraz zyskują zachętę do samodzielnej pracy naukowej i popularyzatorskiej; w którym ceni się zaangażowanie w inicjatywy prospołeczne i na rzecz zrównoważonego rozwoju, a także uczy współodpowiedzialności za otoczenie i szacunku dla działań obywatelskich.

Widzę potrzebę zintensyfikowania dialogu między poszczególnymi dyscyplinami akademickimi uprawianymi na UŁ w celu budowania wzajemnego zrozumienia różnorodności stosowanych w ramach konkretnych obszarów wiedzy procesów badawczych i charakterystycznych dla nich praktyk publikacyjnych i popularyzatorskich. Skuteczna komunikacja dotycząca tego zróżnicowania pozwoli na wykształcenie mechanizmów współpracy między osobami zajmującymi się różnymi dyscyplinami i dziedzinami nauki: ciekawość i wymiana myśli musi zająć miejsce szkodliwych praktyk źle rozumianego porównywania się z innymi i konkurowania ze sobą.

Będę namawiał do dialogu między wydziałami i innymi jednostkami UŁ. Może on umożliwić efektywny transfer dobrych praktyk we wszystkich obszarach funkcjonowania wspólnoty akademickiej. Uważam także, że korzystne jest – przy realnym wsparciu ze strony Uczelni – zachęcanie do podejmowania inicjatyw naukowych i dydaktycznych o charakterze międzywydziałowym, skłaniających do akademickich rozważań nad zjawiskami, których zrozumienie wymaga przyjęcia interdyscyplinarnej perspektywy badawczej i zróżnicowanych form kształcenia, jak również kooperacji z podmiotami zewnętrznymi. Z kolei dalsza intensyfikacja dialogu z otoczeniem może przełożyć się zarówno na podniesienie jakości badań naukowych oraz działań dydaktycznych prowadzonych na UŁ, jak i na systematyczne budowanie wizerunku uczelni jako instytucji zaangażowanej, uwzględniającej w swojej działalności bieżące potrzeby społeczne i starającej się aktywnie wpływać na rzeczywistość, w której funkcjonuje.

Mam świadomość, że wprowadzenie usprawnień na wszystkich tych poziomach wymaga przede wszystkim podjęcia równorzędnego i otwartego na argumenty drugiej strony dialogu między ludźmi, którzy tworzą naszą Uczelnię. Będę dążył do systematycznego wzmacniania komfortu pracy na UŁ, by ten dialog uczynić jak najbardziej skutecznym.

Rafał Matera
rafal.matera@uni.lodz.pl